Hier zijn nog zeven ongelijkheidsvinkjes
Kunt u ze aanvinken, dan komt het leven u aanwaaien.
We dachten dat we er met die zeven marketingvinkjes van Joris L. wel waren, maar vandaag verdubbelde het AD de lijst met oneerlijke voordeeltjes. Nog zeven extra redenen om uw schuldig te voelen over uw eigen succes. Wij van GeenStijl willen niet achterblijven en gooien er daarom nog zeven extra oneerlijkheden tegenaan. Zeven redenen die onbedoeld de rode loper uitrollen richting een ongekend succesvol leven. Hoeveel vinkt u er aan?
1) Vriendjes bij het CDA. Waar de rest van de wereld tegen een muur van onwillige bureaucratie oploopt, slide u in de DM's van Hugo. Kennis van zaken, kwalitatieve producten en competitieve prijzen? U heeft dat niet nodig als vriend van de partij. Hugo regelt het wel zonder betrokken te zijn.
2) Geen ethisch besef. Waar anderen zich stoppen walst u zonder schroom dat dorpje in Afrika plat. Het succes ligt voor het oprapen als u zich niet laat tegenhouden door onbenulligheden als mensenrechten en respect. Ook ideaal als u ooit een WK wenst te organiseren.
3) Familie van John de Mol. U kunt weliswaar niet zoveel, maar u bent familie van John de Mol, dus dat maakt niets uit. Daar is volgens John de Mol zelf helemaal niemand van onder de indruk, maar in de praktijk komt u overal mee weg. Stuur eens een foto van uw vleesstaaf naar een collega of sla uw vriendin tot moes (verzonnen situaties, elke gelijkenis met bestaande gebeurtenissen berust op louter toeval, red.): wie maakt u wat? De familieband geeft u tenslotte niet alleen toegang tot John de Mol, maar ook zijn advocaten.
4) Flexibel met principes. Waar anderen principes zien als geschreven in steen, bent u bekend met de term erosie. U haalt mensen over met keiharde standpunten, maar als puntje bij paaltje komt, blijkt u flexibel als een rietje. Ideaal voor een lange en succesvolle carrière in de politiek.
5) Lid van D66. Iedere baantjescarrousel heeft een favoriet paard en D66 is de RDR-White Arabian van de arbeidsmarkt. Uitgespeeld bij de NPO-subsidiespons? Kom lekker wethouderen in de hoofdstad! In de D66-carrousel zit u geramd voor de rest van uw leven.
6) Bekende papa. Ja, Joris sprak over welgestelde ouders, maar dat is niets vergeleken met bekende vaders. Of het nu over een alcoholverslaafde kroegzanger gaat of een kale en bebrilde dichter, een gele zwembroek dragende volkszanger of een toiletsmijtende monarch: met een bekende vader hoeft u zelf niets meer te kunnen. Gewoon een beetje met die achternaam pronken en het succes komt u vanzelf aanwaaien.
7) U bent GS Premium-lid. Met sommige voordelen wordt u geboren en anderen kunt u gewoon kopen. GS Premium-leden zetten een kroon op hun eigen leven en voegen zich bij de online elite. Is het eerlijk dat ze daarmee een streepje voor hebben op de rest van de wereld? Dat mag u zelf beslissen.
Het achtste vinkje: een kutgedicht over Joris L.
Er begint iets te dagen
Als er nog iemand de illusie heeft dat Joris Luyendijk het boek 'De Zeven Vinkjes' heeft geschreven om een nieuw licht te werpen op een voorheen ondoorgrondelijke maatschappelijke kwestie, dan maakt bovenstaande rijmelarij van Poëzie-uitgeverij (met Grote Dichters als Nachoem M. Wijnberg, Lieke Marsman en Bert Wagendorp in het fonds) Pluim daar vakkundig een eind aan. Schrijver en journalist (lol) Joris Luyendijk werd naar eigen zeggen gepest op de redactie van The Guardian en het feit dat hij daar vervolgens een boekje over schreef, bewijst wel dat die Old Etonians ook niet meer zo hard zijn als in de goeie ouwe tijd. Toen wat kritiek op het werk van lieve Joris kwam ging hij liggen janken als een vrijwilliger die na 72 jaar de gehandicatenplee schoonmaken wordt afgescheept met een doosje Merci in plaats van een lintje, maar onderaan de streep is 'De Zeven Vinkjes' gewoon een marketingvehikel. Want in tijden schaarste is er van één ding nooit genoeg: schuldgevoel bij de meeste mensen die deugen. Mocht u zich op 19 december afvragen waar wij zijn, dan zitten we op Anguilla om onze welgemeende excuses aan te bieden voor 3000 jaar Joris Luyendijk. Sorry.
George van Houts deelt vinkjes met het StamCafé
Preek, ouwe gek!
George van Houts, die zegt ook nog wel eens wat zinnigs soms. De theatermaker-bon vivant annex vrolijkere versie van Arnold Karskens zag eerder deze week ook het absoluut absurde idiote fragmentje van Joris "Zevenvinker" Luijendijk bij Khalid (van & Sophie) en klom in de camera om zijn steun en bijval te betuigen. Dat is heel fijn want wij hadden er geen woorden meer voor (oké, eentje) dus dat lost ie mooi voor ons op. En dat terwijl Sjors maar zes-en-een-halve vink heeft! (Weet je wat het verschil is tussen een hbo'er en een ehbo'er, George? Een ehbo'er kan wél verbanden leggen.) "Wij hebben heel veel vinkjes. En zij hebben niks. Dat doet me pijn. Ik ga er een boekje over schrijven, om er tonnen aan te verdienen! Ik voel zo mee met Joris Luijendijk - de pijn van het bevoorrecht zijn!" Ja, George, uitstekende retorte op de waanzin van hieronder:
Vrolijke Vinkjes Video. Totale Meltdown van Joris Luyendijk bij Treinramp op station #Buitenhof
Joris Zevenvinker PLOFT UIT ELKAAR van het privilege
Arme Joris Luyendijk. Hij schuift aan in Buitenhof om zich met een nederige biecht te onderwerpen aan Een Vrouw en Een Vrouw van Kleur - en wordt vervolgens alsnog op het schavot van zijn eigen witte schuld gezet. NOU JAAAAA! Sylvana Simons somt een waslijst aan woke wappies op die al veel eerder over de zeven vinkjes zeverden, Neelie Kroes is veel te cool voor zijn boekje en Joris Luietake zelf stikt in zijn eigen verkoopverhaal over het WiTtEmAnNeN-pRiVilEge door boos te worden op de Buitenhofredactie omdat hij meerdere feiten over Nikkelen Neelie fout heeft overgeschreven uit de bron waaruit hij het zelf had gejat. Kortom: SMULLEN van de smelt van de plagiërende plofkip van het privilege. Wie het de volle 17 minuten volhoudt met Joris Huiliedijk, krijgt een gratis bonusvinkje!
HEE. 'WITTE MAN'. Heb jij al zeven witte vinkjes?
Onmogelijk spel: voor dat zevende vinkje moet je eerst bekeren tot Woke
Goedemorgen wat een klucht. Alleen in de wondere wereld van Joris Luyendijk schrijf je in de deftigste courant van Nederland - dat Belgische brandyblaadje om de hoek van het Paleis op de Dam - over je nationale theatertour door zaaltjes van statuur, om te proberen duidelijk te maken dat je echt een hele nobele bondgenoot van de Facebookende Kaste der Kromgebogen Feodalen bent. Maar natuurlijk schrijf je het betoog wel als één levensgrote stereotyperende zes keer modale disclaimer over hoe WIJ ('witte mannen', allemaal) alles mee hadden, en niks tegen, en spreek je de hele tijd alle blanke mannen aan als geprivele... gepriege... geprivati... DOOR HET LEVEN VOORGETROKKEN SUCCESNUMMERS. Allemaal. Compleet met koddige checklist. Want 'witte mannen' doen geen exit through the gift shop van het leven, maar mogen van kindsbeen af gratis winkelen in de snoepschappen van het succes. Ongezien, allemaal. Ook Joris Luyendijk, die zichzelf lelijk geselt voor zijn eigen - met terugwerkende kracht masochistische - minachtingsporno jegens PVV-stemmers. Want hij kende er geen. Te veel privilege. En nu hij dat door heeft, ziet hij meteen alles: WIJ, 'witte mannen', hebben allemaal te veel Privilege in De Leve. Volgens Joris Luietake (©), althans. Wij zijn ook deze zaterdag weer gewoon aan het werk met onze witte billen dus vergeef ons dat we het geblaatratel van Luyendijk niet helemaal begrijpen, maar gelukkig hebben we Poetinverstaander, populistenfluisteraar en Rein Wit Geweten Wierd Duk voor duiding: Joris hep een wookjesboek te verkopen. Ah. Vandaar. Ja dat hep niet op Feesboek gestaan dus wisten wij veel.